Galicia

Por ser a nosa terra , por ser o noso fogar

viernes, 5 de marzo de 2010

A Corza Branca...

A Corza Branca...

-No castelo da Ponte de Doiras , unha parella con dous fillos , irmán e irmá , vivían dunha maneira humilde , pero non se sabe porque un día a rapaza marchara ó monte e non volvera máis , cunha angustia no peito a súa familia fora na súa procura . Máis non a atoparan ,e un día o rapaz marchou ó monte para cazar un corzo , e por unha casualidade vira unha corza branca tan fermosa que a matou , el sabía que non podería cargar con ela so , entón cortoulle unha pata , meteuna nun saco e levóuna para a casa...A súa cara chea de tristeza e incrédula mirou aquela pata que se combertera na man duhna moza cun anel , que o seu irmán recoñeceu como a da súa irmá...-

Eu penso que unha historia sempre ten algo que trasmitir , este conto expresa a desdicha dun irmán pola morte da súa irmá , no conto a rapaza non debe ser máis ca unha alma chae de bondade que se converte nun corzo branco ( eu creoque é branco o corzo porque desta maneira expresa a súa bondade e divinidade). Tamén paréceme que ó falar sobre a caza quere dicir que cando un mata un animal o mesmo sufrimento que un ten cando lle morren os seres queridos, os animais tamén senten e pensan e saben que é asúa nai ou oseu irmán... polo que antes de matar un animal a sangre fría só polo fermoso que é debemos pensar niso.

1 comentario:

  1. Hola de novo!! Eu estou dacordo contigo e ademais gustoume a historia, màgoa que Rosalía non a poida ver. Bueno despídome.


    Bikiños guapa!!

    ResponderEliminar